دلا خو کن به تنهایی که از تن ها بلا خیزد...

برای من:

بنده ی خاص که نه....فکرشم برای یکی مثل من زیادیه.ولی حداقل بنده ی معمولی مایل به خوب هم نیستم؟؟!! حتما نیستم دیگه!

خیلی خوبه که خدایی هست که یکیه و اتفاقا خیلی زیاد توانا هست و اتفاقا خیلی زیاد رحمان و رحیم و رزاقه و....خلاصه جمیع صفات خوب رو به طور مطلق دارا هست...گاهی فکر میکنم کسایی که منکر خدا هستن،وقتی به بن بست میخورن چه میکنن؟؟ وقتی هییییچ امیدی ندارن تو دنیا چه میکنن؟؟ وقتی نیاز میشه به یه قدرت مافوق بشر چه میکنن؟ گاهی بعضیا رو دیدم که وقتی تو سختی هستن و دعا میکنن و مستجاب نمیشه فلسفه ی دعا و وجود خدا رو میبرن زیر سوال...هیچ وقتم به این فکر نمیکنن اگر از خدا بهترین رو خواستن خب حتما بهترین همین بوده!به مواقعی که دعا کردن و دعاشون گرفت فکر نمیکنن...بهتره همیشه دعا کنم خدایا منو راضی کن به رضای خودت...

بعضی اوقات باید خودمون به خودمون خیلی چیزا رو یادآوری کنیم و امید بدیم.آدمی به امید زندست.نمیگم به خودمون دروغ بگیم.فقط متناسب با شرایط  حقیقی از خدا بهترینو بخوایم و بهش اعتماد کنیم...خودش یه دنیا امیدواریه...همیشه یکی نیست که آدمو آروم کنه.آدم باید خودشو آماده ی بعضی روزهای سخت کنه...و خوبیش اینه که میدونی میگذره به امید خدا:)

# ا لیس الله بکاف عبده ؟( زمر-36)